"Gdy myśliwemu z plemienia ludów San udało się upolować dużą zwierzynę wówczas plemię zbierało się, po to by rytualnie wyśmiać łów jako zupełnie bezwartościowy. Myśliwy na przytyki nie obrażał się jednak, lecz rozdawał każdemu po równo sztuki mięsa. Takie zachowanie społeczności służyło powściąganiu ego myśliwego, który przez swój łowiecki sukces mógł uważać się za kogoś wyjątkowego. Ludy San zaś uchodzą za niezwykle równościowe, a ich struktury społeczne - za bardzo spłaszczone.

"Spoons & Bones" powstało w okolicznościach kapitalistycznych, które znajduje się w innym spektrum cywilizacyjnym niż te ludów San. Jeśli sukcesem cywilizacyjnym jest społeczna trwałość i ekologiczna równowaga, wówczas ludy San niewątpliwie taki sukces osiągnęły - przez co najmniej kilkadziesiąt tysięcy lat wypracowując coś, co Zachodni antropolodzy zachwalali jako "idealne społeczeństwo". W tym świetle kapitalizm już dawno był projektem straconym. Radykalna muzyka improwizowana - introwertyczna, skierowana nie na budowanie wspólnoty, lecz na indywidualnej więzi między improwizującymi osobami - jest symptomem rozbijania przez kapitalizm funkcji muzyki polegającej na wspólnotowym i egalitarnym sposobem na cieszenie się sobą.

Paradoksalnie jednak taka atomizacja może być przyczynkiem do powstania nowych wspólnotowości. Rzeczy zataczają koło, uczą się siebie na nowo. Niewątpliwie Piotr Łyszkiewicz - saksofonista i muzyk związany zarówno z projektami komercyjnymi, jak i eksperymentalnymi oraz Hubert Kostkiewicz - gitarzysta związany z okołonoisepunkowymi wrocławskimi zespołami i projektami - są muzykami o niepodważalnym doświadczeniu i renomie. Byli i są fetowani jako muzycy, znawcy i kuratorzy scen. Wraz z najnowszym "Spoons & Bones" pozwalają sobie na wręcz atawistyczną uciechę z wyłamywania się z tego, z czego do tej pory byli kojarzeni. Przedmuchują instrumenty. Traktują je perkusyjnie. Sprzęgają, wyszumiają, popiskują. Włączają je, wyłączają. Tam, z powrotem. Łamią koło, wymyślają je na nowo, zapraszają i zachęcają innych do wyciągania swoich szumofonów. Słuchają siebie w sobie i nawzajem. I na zdrowie! Wywracają flaki z olejem, obracają, zaglądają w rzeczy, które zasłaniały przed ciekawskimi, a zatem niegrzecznymi chłopcami i dziewczynkami, troskliwe rączki ryneczków i akademii.

Brzmią jak dzieci, bo od dzieci można się wiele uczyć. Czy to nadprodukcja muzyki, jeśli w ogóle, muzyki? Owszem, lecz jeśli istnieje muzyka, którą warto rejestrować to właśnie taką, do której ciężko napisać partyturę. Wymyśloną w momencie gdy opuści ona instrument i wzmacniacz. Zatem jest to, choć nagrane w studio, jakieś koszmarne nagranie terenowe; rejestracja niedającego się systematycznie ująć wycinka czasu i przestrzeni. Precz glissanda, precz crescenda! Tylko subito forte, subito piano! Zgrzyty, szumy, puki! Santo subito! Aż mi na ten patos oblałem się purpurowym pąsem. Ale com napisał - napisałem. Nawet nie chcę myśleć, co pomyśleliby o moim braku powściągliwości ludowie San.

Wiem jednak co powiedzieliby o "Spoons & Bones": to bardzo bezwartościowy łów i bardzo chude mięso.

Smacznego zatem!"

Maciej Wirmański (Szara Reneta/Kultura Staroci)

Piotr Łyszkiewicz - saxophones (soprano, baritone), contralto clarinet
Hubert Kostkiewicz - guitar

recorded on 20.04.2019 in Wrocław, Poland
recording, mix and mastering: Piotr Semiras at Tranzystor Studio

released July 7, 2020

tape release by Czaszka Rec:
czaszkarecords.tumblr.com
czaszka.bandcamp.com

artwork by Janek Koza

contact and booking: discomfortbooking@gmail.com

music video for "All the Ears" by Janek Koza:
www.youtube.com/watch?v=T_r8NbNoAR8